psalmus David in rememorationem de sabbato
Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me
quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam
non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum
quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me
putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar
quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea
adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum
amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt
et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur
ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum
et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones
quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus
quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt
quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper
quoniam iniquitatem meam adnuntiabo %et; cogitabo pro peccato meo
inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique
qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem
non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me
intende in adiutorium meum Domine salutis meae