Udvari divat a szakál- és bajuszviseletben.
Ir Hochfart sy pewerten
Vnd jr Reichait damt,
Nach dem Teterischen sit
Darobt vns Dweczshen aist.
Sy heten gevaist
An jr Pert mit fleizz
Manig Edl Perl weis.
Vnd manigen Edlnstain.
In wärn die Chimppain
Gecyogen aus mit sampt dem Part.
Hieten sew sich also hart
Mit den Gestain beflochen
Do an der marich ward gevochten.
– – – Ir Hars strenen und jr Zoph
Die gaben von Spehen gleis.
Reimchronik (Chronicon Austriacum Rhytmicum 1250–1309.) Cap. 67. Pez: Script. Rer. Austriac. Regensburg. 1745. III. k. 80. l. V. ö. Karajan: Ueber d. Leumund d. Oesterr. (Bécsi akadémiai Sitzungsberichte. 1863. 42. k. 491. l.) – Pauler Gy. Magyarorsz. tört. az Árpádh. kir. kor. II. 334. Vámbéry Á. A magyarság keletkezése. 162–163. Zittaui Péter is azt irja Ottó királyról: «demum in Bavariam, longam barbam habens more Ungarico, rediit.» Pars I. cap. 84. (Dobner: Monum. Hist. Boemiae. V. k. 170.) – A kunok hajviseletét l. alább 161. jegyzetnél s a szövegben 108. lapon. – Schultz Alwin: Das höfische Leben zur Zeit d. Minnesinger. I. 286, 321.