Vörösmarty Mihály: A PATVARISTA
S a dagadó habokat széltiben úszva verénk, |
Papiros úgyse! kezünk megszakad, annyit irunk. |
Hogy tele van tájunk drága siralmaival, |
Földesurunk Görbőn vagy viza, vagy csuka lesz; |
Bár Tuhutum |
Így van most dolgunk, míg benn a tinta parancsol,
Künn Neptunus uram ostromol árjaival. |
A feketés tenger már kifogy, annyit iránk, |
Ily madarak szomját egy Kapos el nem üti. |